Wystąpią:

Hanbit Trio J, w składzie:

• Jae-Hyouk Lee — fortepian 
• Jisun Kim — skrzypce  
• Minju Kim — wiolonczela
   

Program:

• F. Chopin — Andante Spianato i Wielki Polonez Brillante op. 22
• P. Sarasate — Carmen Fantasy op. 25  
• L. Van Beethoven — Sonata wiolonczelowa nr 3 A-dur op. 69, cz. I
• F. Mendelssohn — Trio fortepianowe nr 1 d-moll op. 49
  1. Molto Allegro agitato
  2. Andante con molto tranquillo
  3. Scherzo. Leggiero e vivace
  4. Finale. Allegro assai appassionato

Hanbit Trio J to wyjątkowa grupa muzyków z dysfunkcją wzroku, która należy do renomowanego koreańskiego zespołu muzycznego osób z niepełnosprawnością wzrokową Hanbit Performing Arts Company. Trio składa się z trzech znakomitych solistów, którzy doskonalili swoje umiejętności w prestiżowych instytucjach, takich jak New England Conservatory i Manhattan School of Music, a swoimi występami zdobyli uznanie na całym świecie.

Wieczorem 18 października zapraszamy Państwa na koncert niezwykłego Hanbit Trio, które złożone jest z muzyków grających na fortepianie, skrzypcach i wiolonczeli. Artyści wykonają dla nas kompozycje Fryderyka Chopina, Pablo Sarasatego, Felixa Mendelssohna i Ludwiga van Beethovena. 
„Zacząłem Poloneza z orkiestrą, ale tylko dopiero się zacznie, jest czątek, ale początku nie ma” (F. Chopin w liście do Tytusa Woyciechowskiego, rok 1830). Na szczęście Chopinowi udało się napisać całość. Prace nad Andante Spianato i Wielkim Polonezem Brillante op. 22 trwały sześć lat (1830-1836). Prapremiera odbyła się w 1835 roku w Paryżu, a utwór oficjalnie wydano rok później, wówczas zawierał dedykację dla paryskiej znajomej Chopina, baronowej Frances Sarah d'Este. Pierwsza część, Andante Spianato, wprowadza słuchaczy w spokojny klimat kołysanki, nokturnu. Drugi fragment, czyli Wielki Polonez Brillante, wiedzie do swego rodzaju niepowtarzalnego uniesienia. Utwór ma charakter na tyle bogaty, że jego nazwa to połączenie tytułów dwóch kompozycji. Mimo wszystko to właśnie kontrast dźwiękowy sprawia, że obydwie części są spójne. 

Pablo Sarasate skomponował Carmen Fantasy op. 25 w roku 1881, rok później opublikowano wersję z fortepianem. Autor stworzył adaptację syntezującą kompozycje o charakterze hiszpańskim. Pięcioczęściowy utworu nawiązuje do opery Carmen Georges’a Bizeta oraz do motywów kulturowych, m.in. tańców i melodii ludowych. Z utworem musi zmierzyć się nie tylko solistka, ponieważ kompozycja uważana jest za jedną z bardziej wymagających do wykonania na skrzypcach ze względu na połączenie rozmaitych technik gry (pizzicato, glissando czy flażoletów) z ostrym charakterem utworu.

W latach 1796-1815 Beethoven stworzył cykl pięciu sonat wiolonczelowych. Sonata wiolonczelowa nr 3 A-dur op.69 powstawała w latach 1807-1808, a czas ten kojarzy się z okresem twórczej ekspansji Beethovena. W dwóch poprzednich sonatach z cyklu instrumenty smyczkowe stanowiły tło dla fortepianu, co było przyjętą aranżacją w czasach, w których utwory powstały. Skomponowanie trzeciej sonaty, gdzie wiolonczelę i fortepian potraktowano na równi, stało się nowym i przełomowym krokiem. Partie instrumentalne wchodzą ze sobą w dialog, przekazując pełną paletę emocji, jakie można zaprezentować za pomocą muzyki.

Ostatnia pozycja w programie to Trio fortepianowe nr 1 d-moll op. 49. Mendelssohn ukończył kompozycję w roku 1839, opublikowano ją rok później. Utwór uznaje się za jeden z najwybitniejszych dzieł autora (obok Oktetu smyczkowego Es-dur op. 20). Mendelssohn planował trio fortepianowe już w 1832 roku. W liście do swojej siostry Fanny, wspomniał o powstaniu utworu, w którym fortepian jest aktywniejszy niż skrzypce i wiolonczela. Podczas opracowywania kompozycji przekształcił partię fortepianową tak, że końcowa wersja wpisuje się w styl romantyczny, schumannowski.

* Obowiązują bezpłatne wejściówki. Dostępne do odbioru w kasie CKK Jordanki od 2.10.2025r.